Alex

Via Gripped Magazine

Alex Johnson werd geboren in het kleine “stadje” Hudson in Wisconsin. Dat ligt slechts 30 minuten buiten het centrum van Minneapolis waar de jonge Amerikaanse de sport ontdekte die haar uiteindelijk zou helpen definiëren.

Toen ze acht jaar oud was, begon ze met klimmen. Op 10-jarige leeftijd was ze al klaar om met competitie te beginnen en twee jaar later werd ze Amerikaans Jeugdkampioen. Op 13-jarige leeftijd werd Johnson de jongste Nationale Kampioen in de volwassencategorie in de Amerikaanse geschiedenis.

Alex bleef ook tijdens haar middelbare school klimmen en was naast het spelen van andere sporten zoals volleybal, basketbal en track-and-field ook vaak in de fitness te vinden. Ze probeerde zoveel mogelijk op te steken van haar atletieklessen in de middelbare school. Zo won ze ook nog eens het polsstokhoogspringen in haar staat Wisconsin. Dankzij deze uitstekende prestaties kreeg ze een beurs van haar toekomstige universiteit. Een jaar later nam Johnson deel aan haar eerste Amerikaanse klimwedstrijd op wereldniveau en won.

“Niemand op mijn middelbare school was LGBTQIA+, of, als ze dat wel waren, sprak niemand erover. En ik had het er zeker niet over. Ik kleedde me om bij de rest te horen en probeerde me aan te passen. Maar ze moeten geweten hebben dat ik anders was, omdat hun aandacht toch op mij viel.”

Zelfs met al dit succes was Alex’ tijd op de middelbare school niet gemakkelijk. Ze werd gepest en liep een groot deel van haar jeugd rond met een gevoel van onzekerheid door leeftijdsgenoten die haar in een hokje wilden plaatsen.

“Het eerste wat ik daarover zou zeggen is dat ik niet echt weet waarom ik gepest werd. Ik dacht altijd dat ik behoorlijk cool was,” lacht Alex.

“Ik denk dat goed kunnen sporten hielp om het pesten een beetje te verminderen, maar het is gek hoeveel het je vertrouwen kan doen afnemen. Ik denk dat ik niet eens opviel. Niemand op mijn middelbare school was LGBTQIA+, of, als ze dat wel waren, sprak niemand erover. En ik had het er zeker niet over. Ik kleedde me om bij de rest te horen en probeerde me aan te passen. Maar ze moeten geweten hebben dat ik anders was, omdat hun aandacht toch op mij viel.”

Tijdens mijn junior en senior jaar (11e en 12e klas), begon Alex zich zelfverzekerder te voelen en kledij te dragen waar ze zelf van hield. Bij de start van haar universiteit vond ze een kans om zichzelf opnieuw uit te vinden en zich minder zorgen te maken over wat andere mensen over haar dachten.

“Omdat ze niet in staat was om met haar sponsors te spreken, raakte Johnson uitgeblust. Op de vraag waarom ze niet eerder uit de kast kwam, zegt Alex: “Ik wilde niet dat het me professioneel zou beïnvloeden. Ik had geen idee hoe de industrie zou reageren.””

Alex bleef podiumplaatsen op wereldniveau behalen. Maar zelfs toen haar reputatie groeide, bleef de onzekerheid over haar geaardheid: “Ik had niet echt iemand om naar op te kijken of als rolmodel te zien. Vooral op school, in het Midwesten van Amerika, was er niemand uit de LGBTQIA+ gemeenschap. We hadden één homo, en iedereen hield van hem, maar ze hielden van hem als schijn.”

Zonder iemand om naar op te kijken, hield Alex haar geheim voor zich. Ze herinnert zich dat ze dacht: “Ik heb niemand om mee te praten, niemand weet wie ik ben, ik haat mezelf, waarom kan ik niet normaal zijn?” Pas toen Alex een relatie met vriendin Bree Robles aanging, begon ook haar zelfvertrouwen te groeien.

In het begin had Alex het gevoel dat ze haar relatie geheim moest houden. Ze was bang voor de gevolgen wat er zou kunnen gebeuren. Hierdoor onderging Alex in 2016 een moeilijke fase in haar leven. Ze zette een stap terug van het klimmen om uit te vinden wie ze wou worden. Hierdoor verloor ze een belangrijke sponsor. En omdat ze niet in staat was om met haar sponsors te spreken, raakte Johnson uitgeblust. Op de vraag waarom ze niet eerder uit de kast kwam, zegt Alex: “Ik wilde niet dat het me professioneel zou beïnvloeden. Ik had geen idee hoe de industrie zou reageren.”

Pas toen Alex in 2018 terug naar Wisconsin verhuisde, veranderde ze van gedachten. Als klimcoach van het jeugdteam had ze een groep van 15 kinderen. Eentje van hen zei: “Ik had een hele slechte dag op school. Ik moet je iets vertellen: Ik hou van meisjes… nou ja… Ben je homofoob?” Alex antwoordde: “Oh mijn god. Oh mijn god, NEE. Ik ben niet homofoob.” Dit was het moment waarop ze dacht; “Ik ga een dienst bewijzen aan iedereen in de klimgemeenschap die op zoek is naar iemand om naar op te kijken.” Ze ging naar huis en maakte haar “coming out” op Instagram die dag.

“Zelf was ik zo wanhopig op zoek naar iemand zoals ik en kon ze niet vinden. Dit is super cheesy, maar toen Bree en ik begonnen te daten, was haar Instagram-bio ‘Wees wie je nodig had toen je jonger was’. Dit motto probeer ik nu na te leven. Niet alleen op een persoonlijk niveau, maar ook breder waar iemand kan zeggen: ‘Oh cool! Iemand zoals ik’. Ik denk dat als ik zo’n persoon had toen ik jonger was, als ik een rolmodel had die zei ‘Je kunt dit doen, het wordt geweldig,’ dat mijn jeugdervaring helemaal anders had kunnen zijn.”

 

___

 

Volg Alex op Instagram