Kim

Ik groeide op met astma en een sterke allergie voor dieren, maar mijn ouders werken met paarden. Voor mijn gezondheid was het thuiszijn dus verre van ideaal en daarom ging ik op 11-jarige leeftijd op internaat. Dit internaat lag in de Beierse bergen en was gespecialiseerd in het behandelen van kinderen met astma of andere longaandoeningen, maar het was ook een prestatiecentrum voor kinderen die een carrière in de wintersport willen opbouwen. Bij mijn aankomst voetbalde ik nog, een sport waar ik op 5-jarige leeftijd verliefd op werd. Maar een scout op school zag me vaak spelen en na een paar maanden benaderde hij me en vroeg of ik interesse had om rodelen (voeten eerst glijden) of skeleton (hoofd eerst glijden) te proberen.

 

“Door trouw te blijven aan mezelf, in plaats van te verbergen of te veranderen wie ik ben, verbeter ik mijn sportprestaties.”

 

ADRENALINESTOOT

Skeleton leek me meteen super spannend. Het is een sport die een hoge mate van explosiviteit vereist bij de start/push, maar zodra je op je slee duikt moet je absoluut kalm en 500% gefocust zijn om naar beneden te sturen. Elke beweging, elke reactie kan tijd kosten. De combinatie van een kalme geest en de explosiviteit/agressie bij de start is wat skeleton voor mij speciaal maakt. Toch moet ik toegeven dat ik de kou heel erg haat. Als skeleton op zand bestond, zou ik de eerste zijn om over te stappen, maar helaas. Ik hou van glijden, dus de kou is slechts een neveneffect waarmee ik moet leren omgaan…

Je hebt geen remmen op een skeletonslee, beginners laten ze dus gewoon starten vanaf een lagere start – zodat je minder snelheid maakt – en zo werk je je op naar de top. Er is ook geen simulator voor skeleton, dus naast de theoretische kant zoals trackwalks moet je de sport echt leren door het te doen. Tijdens mijn eerste afdaling voelde ik me net een pingpongbal – ik raakte elke mogelijke muur, maar ik was ook erg gefascineerd door wat er net was gebeurd. De adrenalinestoot zorgde ervoor dat ik weer naar start ging en het allemaal opnieuw deed – tot vandaag: 10 jaar later!

In die 10 jaar werd ik de eerste Belgische atleet ooit die deelnam aan de Olympische Winterspelen in skeleton. In 2017 eindigde ik op de 5e plaats op de Wereldkampioenschappen en in 2020 op de 5e plaats op de Europese Kampioenschappen. Ik eindigde het seizoen 2020/21 op de 7e plaats in de wereld. En afgelopen maand stond ik voor het eerst op het World Cup podium met een bronzen medaille! Maar ik ben het meest trots op het feit dat ik België heb laten kennismaken met deze geweldige sport.

 

“Ik besloot me aan te sluiten bij het OFTW Team omdat ik meer wil doen. Ik ben altijd al open geweest over mijn seksuele geaardheid, maar nu het er niet beter op wordt (in sommige Europese landen zelfs slechter) had ik gewoon het gevoel dat dat niet meer genoeg was. Ik wil een actievere rol op mij nemen en echt helpen om dingen beter te maken voor de volgende generatie.”

 

TROUW ZIJN AAN MEZELF

Op 18-jarige leeftijd, dus toen ik al bijna vijf jaar aan skeleton deed, kwam ik uit de kast als lesbienne. Door trouw te blijven aan mezelf, in plaats van te verbergen of te veranderen wie ik ben, verbeter ik mijn sportprestaties. Het geeft me een gevoel van vrijheid. Je ware aard verbergen kost veel energie en ik besloot mijn energie in plaats te gebruiken voor mijn sport.

De reacties die ik kreeg waren allemaal heel liefdevol en bestonden zelfs voornamelijk uit “ik wist het”-commentaren. De enige negatieve opmerkingen/ervaring die ik in mijn carrière heb gehad, was toen ik het wereldkampioenschap in 2017 boycotte. Die zouden in Rusland plaatsvinden, dus postte ik dat ik niet zou meedoen in een land dat een door de staat gesponsord dopingsysteem runt en de mensenrechten niet respecteert. Meteen daarna werden mijn social media kanalen overspoeld door haat en bedreigingen van Russische “fans”. Maar het belangrijkste: de wereldkampioenschappen werden effectief van Rusland afgenomen!

Skeleton wereldwijd telt nu 4,5 leden van het regenboogteam. Dit lijkt niet veel, maar we komen van slechts EEN (ik) vier jaar geleden, dus het is toch een grote vooruitgang! De skeletonwereld/-familie is zo’n hechte groep en er is echt geen plaats voor discriminatie in welke vorm dan ook. Ik heb veel geluk! In het algemeen denk ik dat sport meer open staat voor lesbiennes, maar er zijn nog steeds heel veel problemen voor andere LGBTQI+ groepen, zoals homoseksuele mannen of transgender sporters. Er moet nog veel werk worden verzet om sport inclusiever te maken voor iedereen.

HELPEN OM DINGEN BETER TE MAKEN

De laatste tijd vind ik Megan Rapinoe een van de grootste rolmodellen voor de gemeenschap en als het gaat om wintersport denk ik aan Gus Kenworthy, die dapper genoeg was om zijn vriend voor de camera te kussen voor miljoenen toekijkende mensen toen hij zijn medaille vierde op de Olympische Spelen 2018.

Ik besloot me aan te sluiten bij het OFTW Team omdat ik meer wil doen. Ik ben altijd al open geweest over mijn seksuele geaardheid, maar nu het er niet beter op wordt (in sommige Europese landen zelfs slechter) had ik gewoon het gevoel dat dat niet meer genoeg was. Ik wil een actievere rol op mij nemen en echt helpen om dingen beter te maken voor de volgende generatie. Sport heeft mij zoveel gegeven, ik wil dat lgbtqia+ kinderen overal dat soort vriendschap, betrokkenheid en passie ook voelen – ik wil dat ze het gevoel hebben dat ze bij een team horen en ik wil ze laten weten dat trouw zijn aan jezelf en je eigen waarheid leven mogelijk is in de sport. Dus tegen jonge sporters wil ik zeggen: “Wees gewoon jezelf. Je bent niet alleen en je kunt dit! Benader mensen met een open geest en je zult verbaasd zijn hoeveel bondgenoten je zal vinden. ”

___

Volg Kim op Instagram en/of Facebook: De Kleine Belg – Kim Meylemans