Het laatste stukje van de Groendreef in de noordwijk in Brussel heet voortaan officieel de Willy De Bruynstraat. Het is de allereerste straat in onze hoofdstad vernoemd naar een transgender. Willy De Bruyn kreeg van zijn ouders in 1914 de naam Elvira. Twintig jaar later werd Elvira wereldkampioene wielrennen, maar pas in 1937 kon Willy Maurits De Bruyn eindelijk zichzelf zijn.
Er is geen representatie van queer atleten in Groot-Brittannië. Het kan hier ook een vijandige omgeving zijn voor queer personen en men is niet zo progressief op vlak van inclusiviteit als andere naties. Ik probeer dat te veranderen door zichtbaar te zijn.
Ik probeer nu meer zichtbaar te zijn dan toen, want ik wil een sociaal klimaat aanmoedigen waar andere jonge transatleten enthousiast kunnen zijn over hun beslissingen in plaats van schaamte of angst te voelen.
Als je goed bent in wat je doet en hard werkt, is dat het enige wat telt. Mensen erkennen hard werk.
Ik heb zelf niemand als voorbeeld gehad, ik zou geen persoon kunnen opnoemen die dezelfde weg heeft afgelegd in de sport als ik. In het begin heb ik me wel eens als een indringster in de vrouwensport gevoeld. En dat is iets waar wat aan gedaan moet worden.