Ik begon met cricket toen ik 12 jaar oud was en werd vrij snel opgepikt door coaches in Brisbane. Toen ik opgroeide zag ik mijn vader en kleine broer spelen, wat resulteerde in veel cricketpartijtjes in onze tuin. In mijn dorp was ik het enige meisje dat speelde, maar ik hield ervan om elk weekend samen met de jongens op het veld te staan. Nu speel ik voor de Queensland Fire en Brisbane Heat in de nationale vrouwencompetitie en in de vrouwen Big Bash-liga.
De sport is zeer leuk omdat het mentaal stimulerend én fysiek uitdagend is. Een wedstrijd in de vrouwencompetitie kan variëren van drie tot acht uur. Je hebt een hele resem aan atletische kwaliteiten nodig waardoor de sport interessant en spannend is. Samen met je teamgenoten op het veld staan, voelt ook fantastisch.
Ik kwam uit de kast bij mijn teamgenoten op mijn 16e. Ik leefde in North Queensland, dus moest ik vaak reizen naar Brisbane om te trainen met het team. Toen ik de meiden begon te kennen, deelden we verhalen en ik denk dat ze allemaal gewoon aannamen dat ik lesbisch was. Toen ik uiteindelijk naar Brisbane verhuisde om helemaal bij het team aan te sluiten, wist iedereen het gewoon.
Hoewel ik het lang verborgen heb gehouden voor mijn ouders, voelde ik de nood om het aan hen te vertellen. Want het was een groot deel van mezelf dat ik verborgen hield. Toen ik uit de kast kwam bij mijn ouders, voelde het aan als een immense opluchting. Ik hou ervan om mezelf te kunnen zijn en om me comfortabel te voelen in mijn eigen vel. Van zodra er een of ander geheim sluimert, is dat geen goed gevoel.
Lesbisch zijn is gewoon een deel van wie ik ben. Ik sport op mijn best als ik mijn hoofd kan leegmaken en geen afleidingen heb. Als ik me zorgen moet maken over uit de kast komen, of over andermans opinie over mijn geaardheid enzovoort, dan maak ik geen kans om goed te spelen.
Cricket bij vrouwen is een vriendelijke omgeving voor LGBT-atleten en hiervoor ben ik echt dankbaar. Ik heb echt te doen met andere atleten die het moeilijk hebben in hun sport, want je geaardheid verandert je niet als sporter. Ik heb me nooit oncomfortabel gevoeld in cricket! Ik weet dat er ook een transgenderatleet in onze sport zit en in ons regionaal team zijn er vier andere lesbische meisjes die enkele jaren ouder zijn dan ik.
Iedereen verdient het om zichzelf te kunnen zijn en om te sporten. Anderen zouden dit nooit mogen tegenhouden!
Toen ik jonger was, keek ik naar hen op als rolmodellen. Ik vind het gemakkelijk om met hen te spreken en andersom ook. Teamgenoten worden bijna familie dus wanneer je de steun van hen krijgt, is dat erg geruststellend. Mijn club is zeker erg open tegen ons vijf en men laat ons nooit anders voelen. Er zaten tot nu toe nog geen transgenderatleten in mijn club, maar ik ben er zeker van dat ze ook hier positief tegenover staan. Iedereen verdient het om zichzelf te kunnen zijn en om te sporten. Anderen zouden dit nooit mogen tegenhouden! Verder geloof ik sterk in het feit dat wanneer mensen anderen verkeerd behandelen dit meer zegt over hen als persoon dan over de persoon die ze viseren.
Toch blijven de reacties van anderen (supporters, tegenstanders enz.) altijd onderliggend sluimeren. Maar zoals ik al zei, ik voel me goed in mijn vel en ik hoop dat anderen zich niet blindstaren op mijn geaardheid in plaats van te focussen op de vrouwelijke cricketcompetitie en mijn sportkwaliteiten.
In Australië opgroeien als lesbische atleet was voor mij niets dan normaal. Het heeft mijn selectie, training of wedstrijden nooit beïnvloedt. Toen ik 15 jaar was, ontmoette ik Gabe, een goeie vriendin van me. Ze speelt voetbal en nam me onder haar vleugels. Ze zorgde ervoor dat ik mij normaal voelde op gebied van geaardheid. Ze hielp me om meer open te zijn met de mensen rondom mij en lette erop dat ik mij focuste op mijn sport. Ik ben haar erg dankbaar voor de hulp. Daarnaast zou het gewoon fijn zijn om te zien dat Australië de rest van de wereld bijbeent op vlak van het homohuwelijk.
Het is belangrijk om te focussen op wat jou de beste atleet/tegenstander kan maken. Voor mij persoonlijk begon dit bij eerlijkheid tegenover mezelf en diegenen dicht bij mij, zodat ik me kan concentreren op mijn trainingen en wedstrijden zonder extra gewicht op mijn schouders. Er lopen enkele fantastische mensen rond die helaas in hun schelp zitten door angst. Je bent wie je bent, wees jezelf.
Cricket bij vrouwen is een vriendelijke omgeving voor LGBT-atleten en hiervoor ben ik echt dankbaar. Ik heb echt te doen met andere atleten die het moeilijk hebben in hun sport, want je geaardheid verandert je niet als sporter.
