Vanaf het begin kreeg ik het verhaal mee dat ik ‘anders’ was. Alleen kon ik daar met niemand over praten omdat ik zelf niet wist wat het probleem was met mij. Alles ging goed, ook op school, maar toch waren er tegelijkertijd die momenten waarop ik in de put zat. Uiteindelijk ben ik op Google zaken beginnen opzoeken en zo ben ik bij het woord intersekse terechtgekomen.
In de bijna vier jaar dat ik nu actief ben in ultimate frisbee, is er een groeiend aantal transgender en niet-binaire spelers uit de kast gekomen. Een aantal hebben me specifiek gecontacteerd om te vertellen hoezeer ik hen op weg geholpen heb. Dit is de kracht van representatie. Dit is de kracht van vocale, en zichtbare LGBTQ + atleten. Zij die de stap al eerder hebben gezet, kunnen helpen de weg te wijzen voor degenen die daarna komen.
Ik vind het goed om aparte holebi-competities te hebben omdat het een veilige plaats is voor LGBT-atleten om te sporten.
Er zijn veel andere holebi-sporters binnen de trampoline- en tumblingwereld. Zien hoe zij werden geaccepteerd, maakte het makkelijker voor mij om uit de kast te komen.
Ik ben voortdurend in contact met mijn trainer, ik werk elke dag met hem. Dus ik vond dat hij dit moest weten. Ik kan niet werken met iemand die mij niet kent.