Ik begon met trampoline toen ik negen jaar oud was. Daarvoor deed ik zowel artistiek turnen als voetbal. Maar niets voelt beter dan door de lucht vliegen. Ik geniet er nog steeds iedere dag van om mijn grenzen te verleggen in de sport. Ik probeer hoger te springen en doe een hogere moeilijkheidsgraad dan vroeger. In het verleden sprong ik ook wedstrijden voor Canada en deed ik daarnaast mee aan acrobatische shows. Mijn ambitie voor de nabije toekomst is om het team van Cirque du Soleil te vervoegen en om gewoon verder te doen met wat ik graag doe.
Ik kwam uit de kast toen ik 18 was. Ik vertelde het mijn omgeving omdat het een deel is van wie ik ben en ik helemaal geen reden heb om dat te verbergen of om me ervoor te schamen. Dus ik ben ook ‘out’ in mijn sportclub, wat zowat terzelfder tijd gebeurde. Mijn teamgenoten, club en iedereen in de sport aanvaardden en steunden me onmiddellijk, wat het makkelijk maakte om me te outen.
Ik denk dat LGBTQI-personen in de sport een evolutie doorgemaakt heeft. Er wordt meer over gepraat en het wordt langzaamaan wereldwijd meer en meer geaccepteerd.
Er zijn veel andere holebi-sporters binnen de trampoline- en tumblingwereld. Zien hoe zij werden geaccepteerd, maakte het makkelijker voor mij om uit de kast te komen. Ik keek naar hen op als sporters. Weten dat zij niet bang waren om zichzelf te zijn en zien hoe iedereen hen aanvaardde om wie ze zijn, maakte me blij. Het deed me beseffen dat het helemaal geen probleem vormt, en maakte het dus makkelijker voor mij om hetzelfde te doen.
Mijn sport is zeer tolerant voor holebi-sporters. Iedereen in de trampolinesport van mijn land* en andere landen wereldwijd staan er erg voor open. Ik heb het geluk nooit enige negatieve ervaring gehad te hebben. Mijn trainer is ook altijd heel erg tolerant en aanvaardend geweest voor holebi’s. Hij is echt geweldig en steunt mij hoe dan ook. Ik kon me geen betere mentor in mijn leven wensen!
Ik denk wel dat LGBTQI-personen in de sport een evolutie doorgemaakt heeft. Er wordt meer over gepraat en het wordt langzaamaan wereldwijd meer en meer geaccepteerd. Als sporters in de kast blijven zitten, ben ik er zeker van dat ze daarvoor hun redenen hebben. Maar ik heb gemerkt dat meer en meer professionele atleten uit de kast komen en trots zijn om wie ze zijn.
Ik heb echt geluk dat mijn coming out zeer vlot verlopen is. Als ik terug kon gaan in de tijd, zou ik helemaal niets veranderen. Mijn advies aan anderen: Wees gewoon jezelf! Degene die ertoe doen, maakt het niets uit; en degene die het niet aanvaarden, hebben geen belang.
Nvdr: Canada
[/vc_column_text]
