
© Out For The Win
Ik ben beginnen baseballen toen ik net geen 14 jaar oud was en heb gespeeld tot ik moest overgaan naar de volwassenreeks op 18-jarige leeftijd. Het is ook rond die tijd dat ik de beslissing voor mijn verandering naar vrouw genomen had. Deze transitie heeft mij toch deels verhinderd om verder te doen. Ik wou mijn sport wel graag hervatten, maar ik voelde dat ik me niet langer thuis voelde tussen de mannen. Ook bij een vrouwenclub kon ik op dat moment nog niet gaan spelen, want er stond me nog een lange weg te wachten voor ik mezelf vrouw kon noemen. Hierdoor heb ik zeven jaar niet gespeeld.
Op mijn 24ste, toen mijn transitie helemaal achter de rug was, heb ik mij aangesloten bij de damesploeg softball. Op dat moment ging ik volledig door het leven als vrouw en vond ik dat niemand mijn verleden hoefde te weten: ik wou gekend zijn als vrouw, zoals ik mijzelf voelde en zag. Dus ik begon met het idee dat ik gewoon één van de “ladies” zou zijn en het feit dat ik ooit jongen was voor mezelf kon houden. Na twee maanden kwam ik echter te weten dat de hele ploeg eigenlijk al van voor mijn intrede bij het team op de hoogte gebracht was. Dus nog vooraleer ik met hen kennis had gemaakt, wisten mijn ploeggenoten al dat ik ooit een jongen was. Voor mij was dat een shock. Het liefst had ik gewild dat ze me, zonder die informatie, zoals elke andere vrouw zouden zien. Maar het ging dus niet zoals gehoopt en daarom was het wel even slikken. Dit thema werd toen ook twee maanden niet besproken, hoewel ze het wel wisten. Nadien viel het onderwerp hier en daar wel eens bij teamgenoten, maar negatieve reacties heb ik er helemaal niet op gekregen. Dat was echt super!
Ik heb zelfs wel eens gehoord dat ik het nationaal team wel waardig zou zijn. Maar steeds antwoord ik dat ik al heel blij ben dat ik terug kàn spelen. Ik heb de sport lang moeten missen.
Uiteindelijk wil ik gewoon zoals alle anderen behandeld worden. Het enige nadeel dat ik al heb ondervonden is dat als mensen weten dat je trans bent, sommigen toch net iets anders tegen jou doen. Dat zit vaak in kleine dingen en de meesten doen het ook niet bewust, maar je voelt bijvoorbeeld dat ze graag extra duidelijk maken dat ze het allemaal oké vinden. Soms merk je dat er een beetje onwennigheid en overcompensatie is, omdat ze constant in het achterhoofd houden dat ze moeten opletten wat ze zeggen. En dat hoeft helemaal niet voor mij, maar meestal is dit slechts tijdelijk en wordt het in de dagelijkse omgang zo’n beetje vergeten.
Het is ook al gebeurd dat mensen het pas achteraf hoorden, maar waarbij het onderlinge contact niet veranderde, en dat is natuurlijk het leukste. Helaas is het verhaal van mijn situatie mij meestal voor. Mijn transitie is voor sommigen iets heel banaal, waardoor het vaak langs de neus weg wordt verteld. Zo gebeurt het dus dat een wildvreemde, die ik nog nooit gezien heb, al weet dat ik vroeger een jongen ben geweest. Men kent je naam nog niet, maar je krijgt soms al meteen een stempel.
Helaas zijn niet al mijn ervaringen positief, ik heb ook mijn portie negatieve reacties gehad. Jammer genoeg gebeurde dit vaak achter de rug. Sommige mannen staken het niet onder stoelen of banken dat ze het raar vinden wat ik gedaan heb. Voor mij maakt dat niet uit, iedereen mag zijn eigen mening hebben. Maar eens mensen je verhaal horen, gaan ze het in de meeste gevallen toch een beetje anders bekijken en is er wat meer begrip voor je situatie.
Hetzelfde geldt met geaardheid: Mensen gaan er ook meestal van uit dat omdat ik van een jongen naar meisje gegaan ben, ik me aangetrokken voel tot jongens. Genderidentiteit is niet hetzelfde als geaardheid, dat staat helemaal los van elkaar. Je mag dat niet automatisch veronderstellen bij iemand die een transitie heeft ondergaan. Ook dit gesprek heb ik enkele keren moeten voeren zodat men meer bewust wordt van wat het allemaal inhoudt om trans te zijn. In veel gevallen is de omgang met team- en clubgenoten echt verbeterd na het hebben van dergelijke gesprekken. Het thema is nog steeds niet zo besproken en het is dikwijls nodig de beperkte kennis over het onderwerp aan te vullen zodat men een betere mening kan vormen.
Nog vooraleer ik met hen kennis had gemaakt, wisten mijn ploeggenoten al dat ik ooit een jongen was. Voor mij was dat een shock. Het liefst had ik gewild dat ze me, zonder die informatie, zoals elke andere vrouw zouden zien.
Langzaamaan voelde ik me meer thuis in de vrouwencompetitie. Ik voelde me steeds meer aanvaard en ben nu echt één van hen. Soms hoor ik wel eens dat ik het met mijn competenties ver kan schoppen in de softball, of dat ik bij een van de topploegen zou kunnen spelen. Ik heb zelfs wel eens gehoord dat ik het nationaal team wel waardig zou zijn. Maar steeds antwoord ik dat ik al heel blij ben dat ik terug kàn spelen. Ik heb de sport lang moeten missen. Ik ben wel competitief en ga altijd tot het uiterste, maar het plezier van de sport en de teamgeest staan centraal.
Als ik nu terug in de tijd zou gaan, zou ik tegen mezelf zeggen dat ik er vroeger mee naar buiten moet komen en zo mijn transitie sneller kan starten. Liefst voor de jongenspuberteit, omdat er heel veel dingen zijn die tijdens de puberteit veranderen en je niet meer kan omkeren. Dan had ik waarschijnlijk de sport ook geen zeven jaar moeten achterlaten. De weg was dan misschien niet makkelijker, maar wel wat korter.
Het belangrijkste is volgens mij dat mensen gewoon eens kunnen luisteren naar een verhaal. Want nu is transseksualiteit voor velen een heel onbekend en vreemd iets. En dat is moeilijk, want je wil dat het thema gekend is, maar velen willen niet als trans gekend zijn. Ik heb zelf niemand als voorbeeld gehad, ik zou geen persoon kunnen opnoemen die dezelfde weg heeft afgelegd in de sport als ik. In het begin heb ik me wel eens als een indringster in de vrouwensport gevoeld. En dat is iets waar wat aan gedaan moet worden. Net daarom wilde ik mijn verhaal doen, er moeten stappen gezet worden voor de toekomst. Zodat mensen die een gelijkaardige weg afleggen, de sport die zo graag doen, makkelijker kunnen blijven sporten.

© Out For The Win