Astrid

GIRLS-MINDED

Ik ben op zesjarige leeftijd in de atletiekwereld terecht gekomen via een schoolvriendin. Nadat ik de scholenveldloop won in het eerste leerjaar, stelde ze voor om eens mee te komen naar de atletiektraining. Vanaf de eerste training was ik verkocht. In de winter doe ik veldloop, in de zomer loop ik de ziel uit mijn lijf op de piste. Ik loop momenteel verschillende lange afstanden: 1500, 3000, 5000 en 3000 steeple zowel bij de U23 als bij de seniors nationaal.

‘Girls-minded’, dat is hoe ik het gewoonlijk verwoord wanneer ik vertel over mijn geaardheid. Ik voel me voornamelijk, tot enkel, aangetrokken tot vrouwen. Dit ondervind ik sinds mijn dertiende en op die leeftijd kwam ik ook uit de kast. Mijn zus stelde ik eerst op de hoogte, of eerder: ik heb haar toegegeven dat ik een vriendin had, nadat ze een liefdesbrief op mijn kamer vond. Een paar dagen nadien lichtte ik mijn ouders in. Dat was niet zo makkelijk. Ouders staan heel dicht bij jou en ik had schrik voor hun reactie. Maar het gevoel om me anders voor te doen, anders dan wie ik eigenlijk ben, was een kwelling. Het vertellen was op dat moment een hele opluchting. Ik kon letterlijk en figuurlijk naar adem happen.

 

GEEN TABOE

Ik kon niet vechten tegen het gevoel om me anders te gedragen. Het is nét mezelf zijn, door ‘anders’ te zijn.

Ik ben helemaal ‘out’, ook in mijn sport, omdat ik het belangrijk vind dat mensen weten wie ik echt ben, maar ook om op die manier aan de buitenwereld te tonen dat het ‘anders zijn’ geen taboe is. Sport is een deel van mijn dagelijks leven, waarbij ik in contact kom met een verscheidenheid aan mensen. Ik kon niet vechten tegen het gevoel om me anders te gedragen bij hen. Het is nét mezelf zijn, door ‘anders’ te zijn. Als atleet maakte dit me zekerder en het geeft me tot op de dag van vandaag een gevoel van waardering en vertrouwen. Evenwicht en gelukkig zijn, zorgen voor betere prestaties van een atleet. Het is daarom belangrijk om te tonen wie je echt bent.

Negatieve reacties heb ik niet ervaren. Iedereen binnen mijn club kon het aanvaarden en niemand maakte er een probleem van. Deze acceptatie waardeer ik enorm hard. Ook mijn coach staat er helemaal voor open. Ze is zelfs heel enthousiast en ze moedigt mij enorm hard aan. Ze is heel open-minded en heeft veel interesse voor mijn situatie. Er zijn nog andere holebi’s in mijn club, maar zij zijn bewust iets voorzichtiger om zich te outen. Ze hebben meer schrik voor andermans reacties. Ik probeer hen dan ook onbewust te laten voelen dat dit helemaal niet hoeft.

 

DE KRACHT VAN JEZELF ZIJN

Bang om sponsors te verliezen, was ik nooit. Ik vond het de kracht van mijn persoonlijkheid om te tonen wie ik echt ben. Zo straal ik het meeste zelfvertrouwen uit. Door te tonen wie ik echt ben, voel ik me 100% goed in mijn hoofd. Dat is een kracht. Het is een onmenselijk gevoel om je als iemand anders te gedragen, je echtheid en jezelf zijn is belangrijk om je goed te voelen. Je geaardheid is een stuk van je persoonlijkheid. En persoonlijkheid is belangrijk om jezelf te kunnen identificeren in een omgeving waar het niet altijd even gemakkelijk is. Wanneer je door jouw eigenheid kan openbloeien in deze omgeving, ben je op je sterkste.

Er zijn nog andere holebi’s in mijn club, maar zij zijn bewust iets voorzichtiger in zich te outen. Ze hebben meer schrik voor andermans reacties.

Ikzelf heb zowel individuele sport als teamsport gedaan. Het is gemakkelijker om je te outen als atleet in de individuele sport, waar het veel minder taboe is. In ploegsport is het dan weer afhankelijk van welke discipline. Veel hangt af van de omgeving: je ploegmaten, de supporters, de sponsors, de trainers, het begeleidingsteam… In een ploegsport heb je de visie van heel wat mensen rondom jou. Als individuele sporter heb je ook een team mensen rondom jou, maar die kies je grotendeels zelf.

Ik denk wel dat er een evolutie is van holebi’s in de sportwereld, ik zie vaker zaken verschijnen op social media/flyers/televisie. Toen ik gecontacteerd werd door jullie, ben ik meer informatie gaan opzoeken. Het valt me op dat we hier in België als atleten en mens volledig gewaardeerd worden, maar dat is niet overal zo. Daarom moedig ik dit project heel hard aan.

 

Volg Astrid op www.instagram.com/asstridverhoeven/ en www.instagram.com/project.mensch/